راگبی زیر آب یک ورزش تیمی زیر آب است مقدمه ای بر راگبی زیر آب راگبی زیر آب یک ورزش کامل تماسی است که در یک استخر عمیق با هدف گلزنی با قرار دادن توپ در سبد حریف در انتهای محوطه جریمه انجام می شود. راگبی استخر زیر آب چیست؟ راگبی زیر آب 
راگبی زیر آب که در اصل آلمانی است، راگبی زیر آب (UWR) یک ورزش تیمی زیر آب است. در طول بازی، دو تیم سعی می کنند یک توپ شناور پر از آب نمک را در انتهای استخر وارد دروازه حریف کنند. این ورزش از رژیم های تناسب اندام در باشگاه های غواصی آلمان در اوایل دهه 1960 به وجود آمد و به غیر از نام، شباهت چندانی با راگبی ندارد. در سال 1978 توسط Confédération Mondiale des Activités Subaquatiques (CMAS) به رسمیت شناخته شد و اولین بار در سال 1980 به عنوان قهرمانی جهان بازی شد.نحوه بازی تجهیزات راگبی زیر آب 
در راگبی زیر آب، شش بازیکن از هر تیم زیر آب بازی می کنند. بازیکنان راگبی زیر آب به تجهیزات زیر نیاز دارند: ماسک غواصی (ترجیحاً ماسکی که به خوبی جا می‌گیرد و آب نشت نمی‌کند) (ترجیحاً بدون سوراخ فیلتر) • باله (پلاستیک، فایبرگلاس، لاستیک) • کلاه و لباس شنا واترپلو • جوراب نئوپرن (اختیاری، از سایش باله جلوگیری می کند (آهسته و می تواند تناسب را بهبود بخشد) باله ها برای تنظیم ) • نگهدارنده باله (اختیاری، به جلوگیری از جدا شدن باله ها در حین بازی کمک می کند) منطقه بازی راگبی زیر آب 
راگبی زیر آب به یک استخر عمیق نیاز دارد راگبی زیر آب در استخر عمیق (3 اینچ) با عمق 0در زمینی مستطیلی به طول ۱۲ تا ۱۸ متر و عرض ۸ متر به ابعاد ۵ در ۵ متر پخش می شود. و عرض 12 متر در اروپا انتهای عمیق استخرهای مستطیلی طولانی ورزش های آبی معمولاً برای راگبی زیر آب مناسب است، اما در استرالیا معمولاً در استخرهای غواصی بازی می کنیم و دیوارهای ویژه ای برای کاهش دیواره های شیب دار که در بسیاری از استخرهای غواصی رایج است در آب داریم. . ما از استرالیا استفاده می کنیم. سبدهای فولادی در انتهای استخر در هر انتهای زمین بازی قرار می گیرند. تعداد بازیکنان راگبی زیر آب شش بازیکن در دو تیم در آب و شش بازیکن تعویضی روی نیمکت تعویض است که در هر زمان از بازی ها می توان آنها را تعویض کرد. بازی را می توان در هر زمان با بازیکن دیگری جایگزین کرد. هدف شش بازیکن در آب گرفتن یک توپ لاستیکی پر از آب نمک و زدن گل در سبد حریف و دفاع از دروازه خود در برابر حملات حریف است. در راگبی زیر آب، سه موقعیت بازی وجود دارد: جلو، مدافع (یا مدافع) و دروازه بان (یا دروازه بان). هر موقعیت منحصر به فرد است و به طیف وسیعی از مهارت ها نیاز دارد.هدف مهاجم این است که از فرصت ها برای تصاحب توپ استفاده کند و حمله را به سمت سبد حریف هدایت کنددر بازی دفاعی، مدافع مقابل سبد می نشیند و سعی می کند حریف را از نزدیک شدن به دروازه جلوگیری کند و دروازه بان نیز بالای سبد قرار می گیرد تا از حملات باز به دروازه جلوگیری کند. قوانین راگبی زیر آب و بازی 
راگبی زیر آب مستلزم استقامت بدنی و قدرت تیمی است. بازی معمولاً 10-15 دقیقه در هر نیمه (بسته به قوانین مسابقه) طول می کشد. (به طور جداگانه) و هر تیم می تواند شصت دوم تایم اوت در هر نیمه درخواست کند. سه داور وجود دارد: یکی در سطح استخر (داور عرشه)، یکی در زیر آب که بر بازی نظارت می کند و یک داور مستقل که بر بازی نظارت می کند. بازی می کند و با داور عرشه ارتباط برقرار می کند. داوران سوت های خاصی دارند که سیگنال هایی را تولید می کند که بازیکنان می توانند هم در زیر آب و هم روی سطح بشنوند.قوانین راگبی زیر آب بسیار ساده است. بازیکنی که توپ را در اختیار دارد می تواند به هر بازیکن دیگری حمله کند، اما سایر بازیکنان فقط می توانند به بازیکنی که توپ را در اختیار دارد حمله کنند. حمله به گردن و سر، چرخاندن دست و پا، لگد و مشت ممنوع است و در صورت وقوع مجازات خواهد شد.الزامات تناسب اندام برای راگبی زیر آب در سطح رقابتی، راگبی زیر آب از نظر بدنی سخت است و نیاز به شنای قوی و استقامت، قدرت و قدرت، آگاهی فضایی و کار گروهی دارد.با این حال، قوی بودن به تنهایی نتیجه را تضمین نمی کند: بازیکنان باید ترکیبی از مهارت های فیزیکی با بازی استراتژیک و تاکتیکی را به کار گیرند. غرق شدن نیز تقریبا غیرممکن است و همیشه حداقل یازده “مرد غرق شده” دیگر در استخر هستند که می توانند در صورت خطر به بازیکن کمک کنند. تاریخچه راگبی زیر آب راگبی زیر آب در کلن (آلمان) در سال 1961. لودویگ فون برسودا. ، توسط یکی از اعضای باشگاه بازی های زیر آب آلمان اختراع شد. در ابتدا بازی با توپ های پر از آب نمک و یک تور والیبال در وسط استخر انجام می شد که بازیکنان باید زیر آن شنا می کردند، گرم می شدند و برای تمرین معمول شیرجه آماده می شدند. باشگاه غواصی دویسبورگ این ورزش را که به عنوان “رشته کلن” شناخته می شود، به شکل فعلی راگبی زیر آب، بدون تور والیبال، تطبیق داد. اولین مسابقه راگبی زیر آب در سال 1964 بین دویسبورگ و باشگاه غواصی Mölheim برگزار شد و سال بعد اولین تورنمنت به نام “نبرد برای توپ طلا” با شرکت 6 تیم در Mölheim برگزار شد.کشورهای اسکاندیناوی به زودی پس از تظاهرات در فنلاند و دانمارک در دهه 1970 این ورزش را پذیرفتند و به سرعت به سوئد و نروژ و همچنین کشورهای اروپای شرقی مانند جمهوری چک و لهستان گسترش یافت.CMAS، نهاد حاکم بر ورزش های زیر آب، راگبی به طور رسمی در سال 1978 به رسمیت شناخته شد و در آن سال اولین قهرمانی اروپا در مالمو، سوئد برگزار شد. اولین دوره مسابقات جهانی در سال 1980 در مولهایم آلمان برگزار شد و از آن زمان تاکنون مسابقات جهانی هر چهار سال یکبار برگزار می شود.
