کندو یک هنر رزمی مدرن ژاپنی است، تاریخچه کندو به شکل گیری سبک های مختلف کنجوتسو یا شمشیرزنی سامورایی برمی گردد. این تکنیک ها که طی قرن های متوالی توسعه یافته اند، اساس هنر رزمی کندو را تشکیل می دهند. کندو (به ژاپنی: مسیر شمشیر یا مسیر شمشیر) یک هنر رزمی مدرن ژاپنی است که از شمشیرزنی سنتی سامورایی سرچشمه گرفته است. . هنر کنجوتسو در ژاپن شمشیر مورد استفاده در کندو از بامبو ساخته شده است و تمرین کنندگان کندو از نوعی زره به نام “بوگو” استفاده می کنند. ترکیبی از تکنیک ها و ارزش های هنرهای رزمی از یک سو و حرکات شدید بدنی ورزش های مدرن از سوی دیگر. کوندو توانایی های ذهنی و جسمی رزمی کاران را بهبود می بخشد. چالش ها. برای دانش آموزان کندو، “کندوکا” (در ژاپنی: کلمه قدیمی کندوئیست هنوز به ندرت در زبان انگلیسی استفاده می شود. تاریخچه کندو را می توان به شکل گیری سبک های مختلف کنجوتسو یا تکنیک های شمشیرزنی سامورایی دنبال کرد. به طور متوالی در طول قرن ها توسعه یافته است. ، آنها پایه ای هستند که هنرهای رزمی را تشکیل می دهند.مهارت کندو.تمرینات کاتا، که اکنون بخشی از رژیم تمرین کندو است، طی چندین قرن به عنوان تمرین برای مبارزان کنجوتسو توسعه یافته است.همین تمرینات امروزه به شکل توسعه یافته تری انجام می شود.هنر رزمی کندو از هنر رزمی کن جوتسو می آید که به نوبه خود ریشه در اصول و آموزه های ذن بودا دارد.) این هنر توسط افرادی به نام سامورایی آموزش داده شد. تا پایان قرن نوزدهم. از آغاز قرن هجدهم، استفاده از شینای و بوگو برای آموزش در مدارس کندو رایج شد، این ورزش به تدریج وارد دوره های مدارس دولتی در سطح دبیرستان و دانشگاه شد، تا اینکه امروزه کندو در اکثر مدارس ژاپن یک درس اجباری است. . 
ورزش رزمی کندو بر اساس هنر رزمی کندو جوتسو است که هدف آن تربیت ذهن و بدن، تلاش برای پیشرفت در هنر کندو با تمرینات سخت و پرورش روحیه قوی است. تا زمانی که می توانید: به کشور و جامعه خود عشق بورزید. کمک به توسعه فرهنگ؛ سطحی از آرامش و رفاه در بین همه مردم. این عبارت بیانگر مسیر انسان در زندگی، مسیر شکل گیری شخصیت، انضباط نفس، مهارت و احترام به دیگران است. تداوم این تکنیک های مدرن، افراد را به بالاترین سطح جسمی و ذهنی هدایت می کند، نظم می بخشد و خود انضباطی را می آموزد.ریشه این دو تکنیک به تاریخ قرن 1568-1336 و مکتب شمشیرزنی سامورایی در عصر موروماچی برمی گردد.در آن زمان جنگ های داخلی زیادی در این کشور رخ داد و مردم برای دفاع از خود و مبارزه با ارتش فئودال، شمشیرزنی را آموختند. این امر ضروری تلقی می شد و در واقع دلیلی بود که بسیاری از مدارس ژاپن تا اوایل دوره توکوگاوا (1863-1600) با این روش ادامه دادند و تأثیر زیادی در ورزش داشتند. البته تمرین با شمشیرهای واقعی خطری جدی برای علاقه مندان به این هنر رزمی محسوب می شد، از این رو استادان این رشته در اوایل قرن هجدهم تصمیم گرفتند آن را آموزش داده و با استفاده از ابزارهای مطمئن و قابل اعتماد آن را گسترش دهند. این بار تیم از یک ابزار جنگی ژاپنی به نام شینای استفاده کرد. پس از جنگ جهانی دوم، این هنر رزمی ممنوع شد زیرا کاربران آن به طور ضمنی اعلام جنگ می کردند. یک ورزش معمولی، نه یک هنر رزمی جنگجو، که با پیامی جهانی برای نشان دادن فرهنگ ژاپن در سراسر جهان گسترش می یابد. کندو علاوه بر دارا بودن تمامی هنرهای رزمی و مهارت های فرهنگی به راهنمای ایده آلی برای آموزش نسل های جوان تبدیل شده است.Bogo Kendo Sportswear Bogo نام لباس محافظ ورزشکاران هنرهای رزمی کندو و ناگیناتا است.بوگو به طور کلی یکی از قسمت های زیر است و از موارد زیر تشکیل شده است: * I: (面): محافظ سر * به: (胴): محافظ وسط بالاتنه * کوته: (小手): محافظ دست، مچ و آرنج * تارا: (垂れ): گارد میانی پایین * Sune-ate: (脁当奵): ویژه رشته ناگیناتا 
لباس ورزشی بوگو تیم Kendo Bogo به طور جداگانه Men (Kendo) Men در زبان ژاپنی به معنای “سر” است. در ورزش، مردان نام محافظ سر است که توسط رزمی‌کاران کندو استفاده می‌شود و بخشی از بوگو است. این نام همچنین نام یکی از پنج نوع لگد مورد استفاده در کندو با شینای دو (کندو) دو (Dō) نام بادی گارد وسط ورزشکار هنرهای رزمی کندو و بخشی از بوگوتا است. این نام همچنین نام یکی از پنج نوع لگد مورد استفاده در شینای کندو است. کوته (ورزشی) کوته نامی است که به محافظت از دست و مچ یک ورزشکار در هنرهای رزمی کندو داده می شود و بخشی از بوگو است. این نام همچنین نام یکی از پنج نوع لگد مورد استفاده در شینای کندو است. منبع: خوی وب
